Choroba Hashimoto objawy, diagnostyka, leczenie

Kiedy już zostanie postawiona diagnoza lekarz zleci odpowiednie leczenie. Czasem na początku kuracji pacjentka przyjmuje leki przeciwzapalne, następnie lekarz poleci łykanie hormonu tarczycowego, lewotyroksyny (np. Letrox, Euthyrox). Występuje ona w postaci tabletki, którą należy połknąć na czczo i popić wodą. Ważne, by na dwie godziny przez tabletką nic nie jeść i przez 20 minut po jej przyjęciu również powstrzymać się od jedzenia. Kobiety są około 5-10 razy bardziej narażone na rozwój Hashimoto niż mężczyźni.

Statystyki dotyczące choroby Hashimoto

Istotnym czynnikiem ryzyka są również zmiany hormonalne, które mogą wpływać na aktywność układu odpornościowego. Do powstania choroby przyczynić się może także infekcja bakteryjna lub wirusowa, która powodowałaby uruchomienie reakcji krzyżowej z antygenem tarczycowym. Rozpoznanie choroby może poprzedzać wielomiesięczne poszukiwanie przyczyn niektórych chorób alergicznych czy autoimmunologicznych układowych[3]. Z powodu procesu autoimmunologicznego w tkankach dochodzi do nacieków limfocytów, z upływem lat dochodzi zaś do zaniku tkanki gruczołowej, co prowadzi do niedoczynności tarczycy.

Rokowania przy Hashimoto

  • Choroba Hashimoto najczęściej zaczyna się ujawniać u pacjentów w dorosłym wieku.
  • Wczesne rozpoznanie pozwala na skuteczniejsze leczenie i minimalizację wpływu choroby na jakość życia.
  • W przypadku podejrzenia Hashimoto należy wykonać badanie przedmiotowe gruczołu tarczowego.
  • Główną rolę w patogenezie przypisuje się aktywności cytotoksycznych limfocytów T, odpowiedzialnych za niszczenie komórek pęcherzykowych tarczycy.
  • Ważne jest, aby dieta zawierała odpowiednią ilość jodu, ale i nie można spożywać jego nadmiaru.
  • Leki mogą się bowiem różnić zawartością dodatkowych substancji, wpływających między innymi na ich przyswajalność.

Czasem zdarza się, że choroba ujawnia się w czasie ciąży lub połogu. Jeśli tylko kobieta odczuwa niepokojące objawy powinna jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Dieta w chorobie Hashimoto dla osób, u których choroba Hasimoto przebiega w postaci niedoczynności tarczycy, może zawierać ryby morskie (tuńczyk, makrela, łosoś norweski). Wykonuje się także badanie hormonów tarczycy T3 i fT3 (trijodotyroniny) oraz T4 i fT4 (tyroksyny). Wykonywana jest także cienkoigłowa biposja aspiracyjna tarczycy (BAC), a następnie badanie histopatologiczne.

Leczenie lewotyroksyną

Choroba Hashimoto znana jest również jako wole limfocytarne, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, toksykoza Hashimoto, wole limfocytowe czy przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy. Choroba Hashimoto jest najczęściej występującym rodzajem zapalenia tarczycy, a przy okazji jest określana jako najczęstsza przyczyna niedoczynności tarczycy. Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną i bardzo często towarzyszy schorzeniom o podłożu immunologicznym.

Choroba Hashimoto – rokowanie

hashimoto

Tyreoperoksydaza natomiast to enzym, który bierze udział w produkcji tyroksyny. Dodatkowo w przebiegu choroby istotną rolę odgrywają limfocyty T, które niszczą komórki pęcherzykowe tarczycy. W wielu przypadkach na samym jej początku może się rozwijać bardzo łagodnie i bezobjawowo.

Objawy Hashimoto u kobiet

Poza tym powinni stosować odpowiednią dietę, która jest ważnym elementem wspomagającym terapię. Wraz z rozwojem schorzenia symptomy https://salmed.rybnik.pl/ mogą mieć różne nasilenie. Im dłużej trwa niedoczynność tarczycy i im bardziej jest nasilona, tym objawy są bardziej uciążliwe. Ciężka niedoczynność tarczycy może powodować także choroby serca, a nawet niepłodność.

7. Produkty zakazane w diecie przy chorobie Hashimoto

Chorobę opisaną przez Hashimoto uznano za jedną z nich[21][4]. Ponieważ ta choroba jest chorobą autoimmunologiczną, przeciwciała można wykryć we krwi. Badanie krwi może potwierdzić występowanie przeciwciał skierowanych przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO, aTPO) – przeciw tyreoglobulinie (anty-TG). TPO jest enzymem występującym w tarczycy, który odgrywa ważną rolę w produkcji hormonów tarczycy. Z 2002 roku stwierdzono, że nawet mały niedobór selenu może wpływać na ryzyko rozwoju choroby autoimmunologicznej tarczycy.

Để lại một bình luận

Email của bạn sẽ không được hiển thị công khai. Các trường bắt buộc được đánh dấu *